اندیشکده دینا

وقتی آموزه‌های دین رو ضمنِ درس‌های حوزه می‌خوندیم مدام می‌دیدیم که خدای ما خدای اداره جامعه هست و کلی گزاره کاربردی برای اداره جامعه داره؛ اما وقتی اقتصاد می‌خوندیم می‌دیدیم که این دانش تقریبا هیچ بهره‌ای از این همه آموزه جالب برای اداره جامعه نبرده. حالا جامعه ایران چه می‌کرد؟ اقتصاد ما چه مشکلاتی داشت؟ یکی اینکه ساختارهای اقتصاد مدرن به صورت شتر گاو پلنگ اومده بود و یه قیافه عجیب و ناکارآمد پیدا کرده بود و از طرف دیگه ما که در انقلاب 57 شعار تحقق دین رو داده بودیم نتونسته بودیم آموزه‌های دین رو خوب اجرا کنیم. خب؛ حالا اشکال کجا بود و ما می‌خواستیم کجای قصه بایستیم؟ از یه طرف ما باید یه نظام فکری می‌داشتیم که سعی کردیم با کار علمی و طلبگی، فرآیند تدوینش رو شروع کنیم؛ از طرف دیگه باید در عرصه میدان وارد می‌شدیم. رفتیم چند تا مساله میدانی پیدا کردیم و سعی کردیم آموزه‌های دینی و دانش اقتصاد رو برای حل این مسائل به کار بگیریم. تجربه خوبی بود. اما کافی نبود. باید با یه تشکیلات منسجم به دنیای مسائل کشور ورود می‌کردیم. اینجا یه نسخه‌ای هست که دنیا ازش خیر دیده: کار اندیشکده‌ای. رفتیم سراغش... یا علی گفتیم و آستین‌ها رو بالا زدیم. رفقای دانشگاهی که همین جنس دغدغه‌ها رو داشتن هم همراه شدند؛ و این شد که «دینا» متولد شد