جهان بينى دينى، انسان دين مدار را انسانى مسئول مى داند كه با همت عقل و عنصر اراده و اختيار از ي ك سو و چارچو بهای دينى و وحيانى از سوی ديگر بايد دست به انتخاب صحيح بزند و در هر حال، در برابر انتخاب خود پاسخگوست. تأكيد فراوان متون دينى و روايات معصومين (ع) بر محاسبه اعمال و رفتارها از همين ويژگى مسئوليت داری انسان دينمدار نشئت مى گيرد.
اعلام ايمان نه تنها رافع مسئوليت نيست بلكه موجد مسئوليت است و باعث می شود فرد مورد خطاب الاهى قرار بگيرد. هر مسئوليتى ناشى از وظيفه است و از اين روی برای شناخت مسئوليت اجتماعى از نگاه دين، بايد به وظيفه دينى خويش واقف باشيم؛ چه آنكه مسئوليت، فرع آگاهى يا امكان اطلاع از وظيفه است.
در اين مقاله ضمن بررسى دعای مكارم الاخلاق به تحليل وظايف اجتماعى انسان دين مدار از نگاه امام زين العابدين (ع) پرداخته و مهار تهای تعامل موفق را از منظر الاهيات اجتماعى اسلام و با تأكيد بر دعای مكارم الاخلاق، بررسى مى كنيم.
يافته های اين پژوهش به بازتعريف مسئوليت پذيری اجتماعى از منظر دين و زمينه های ايجاد آن و شناخت مؤلفه های مسئوليت پذيری در چارچوب تربيت اسلامى، كمك می كند. اين پژوهش، همچنين آسيب شناسى مسئوليت پذيری را در الاهيات اجتماعى تعامل بررسى كرده و آفاتى را كه در كمين روش مسئولانه و نيز فرد دين مدار در تعامل با اجتماع است تبيين مى كند.
در پايان، رو شهای تعامل مناسب و واكنش در برابر افراد مسئوليت گريز و رفتارهای غيرمسئولانه مورد بحث قرار مى گيرد.
بسم الله الرحمن الرحیم
والعصر إنَّ الانسان لفی خسر إلّا الذین آمنوا و عملوا الصالحات و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر
مسلمان واقعی نخواهیم بود مگر اینکه غیر از ایمان و عمل صالح خود،به فکر ایمان و زندگیِ دنیا و آخرت مردم هم باشیم و برایش تلاش کنیم و به همین نحو إن شاءالله میتوانیم زمینه های فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را نیز فراهم کنیم.
انشاءالله
تشکر از حسن توجه شما