دین و سرمایه اجتماعی؛ مشارکت در اجتماعات دینی و سرمایه اجتماعی

امروزه مفهوم سرمایه ی اجتماعی به یکی از مفاهیم با غنای نظری مناسب و ذخیرهی پژوهشی گسترده در جامعه شناسی تبدیل شده و به دلیل ارتباط با شاخص های متعدّد توسعه در جامعه مورد توجّه بسیاری از سیاست گذاران اجتماعی و سیاسی قرار گرفته است.
تحقیق حاضر با درک این مسأله و با هدف مطالعه رابطه ی مشارکت در اجتماعات دینی و سرمایهی اجتماعی در میان شهروندان، با استفاده از روش پیمایش و ابزار پرسشنامه انجام شده است. جامعهی آماری تحقیق همه افراد سنین میان 1 تا 15 سال شهر شیراز 0 نفره با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و به طور تصادفی بوده اند که نمونه ای 4 انتخاب شده است.
نتایج این تحقیق حاکی از آن است که میان شرکت در اجتماعات دینی و ابعاد مختلف سرمایه اجتماعی همچون انسجام اجتماعی، اعتماد درون گروهی و اعتماد نهادی، همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد که در این میان بیشترین همبستگی با اعتماد نهادی بوده است؛ این بدان معناست که با افزایش مشارکت افراد در اجتماعات دینی، سرمایهی اجتماعی آنان نیز افزایش می یابد. البتّه در این تحقیق رابطهی معناداری میان مشارکت در اجتماعات دینی و مشارکت اجتماعی مشاهده نشده است.
بنابراین پیشنهاد می شود محقّقان در تحقیقات آتی، به تحلیل محتوای پیام هایی که در اجتماعات دینی ارائه می شود و می تواند بر ابعاد مختلف سرمایهی اجتماعی اثرگذار باشد، نیز توجّه کنند.